Deze week dacht ik, wat te doen met de mooie prenten uit mijn oude boeken die te groot zijn om slingers van te maken? Enveloppen dus! Ik heb het helaas niet zelf bedacht, ik had het idee al eens eerder gezien in een zelfmaak boekje waar ze een houten enveloppe mal gebruikten (heel hip nu, naar 't schijnt, want je kunt ze in veel webwinkels kopen). Maar ik had geen enveloppen mal, dus ik heb zelf gepriegeld met een opengevouwen brief die ik heb overtrokken op karton en daarna heb uitgesneden met een cuttermes.
Ik had nog een mooi maar oud en versleten boek liggen over de dieren in het bos, perfect dus om een hele reeks winterse brieven uit te maken.
Het is wel nogal een gepuzzel soms, want het mooiste deel van de tekening moet van voor op de brief komen. Als dat niet het geval is krijg je soms rare composities van een hert zonder hoofd of alleen maar vier zwevende pootjes aan de bovenkant van je enveloppe. Of een vreemdsoortig uitgestorven fantasiedier dat bij nadere inspectie gewoon een vogel blijkt te zijn. Het kan allemaal en ik heb het allemaal meegemaakt. Bij deze vogel is het alvast wel goed gelukt..
Deze stempeldoos vond ik laatst in de Kringloopwinkel. Komt altijd wel van pas, dacht ik...
En ja hoor, er zat juist de stempel in die ik nodig had: een schattig retro duifje waarvan ik een postduif heb gemaakt door er een klein envelopje bij te stempelen.
Zo had ik meteen een oplossing voor het vraagstuk 'hoe de brief te sluiten?' want op een zelfgemlaakte envelop zit natuurlijk geen kleefstrookje. Ik maakte postduif stempeltjes op een sticker en voila, een esthetisch verantwoorde verzegeling.
Maar voor diegenen die toch niet helemaal snappen wat dat stickertje daar nu hangt te doen heb ik er toch maar een klein woordje uitleg bijgezet, ziezo.
